Bambie begrijpt het: we zijn heel erg in de war allemaal

In het grasrijke Berenland spelen Jochem Stavenuiter en Paul van der Laan Bambie begrijpt het, over de westerse mens en zijn relatie tot ‘de natuur’. Nu het klimaatprobleem weer enorm voelbaar is – in Frankrijk en Spanje stijgt het kwik de komende dagen boven de 40 graden, en die hitte zal gestaag naar het noorden trekken – hebben we behoefte aan mensen die het begrijpen. Maar wat begrijpt Bambie precies? En hoe draagt absurdistisch mimetheater bij aan het vinden van duurzame oplossingen? We vroegen het aan artistiek leider en speler Jochem Stavenuiter. Lees verder →

Boy van de ‘oekoe’

Ver van huis, bedwelmd door de lokale brandewijn en na lang worstelen met de jetlag eindelijk in dromenland, voerde mijn geest mij vanuit de binnenlanden van Brazilië terug naar de werkvloer in Amsterdam. Ik droomde dat ik ten burele Unplugged van Eric Clapton opzette om de arbeidsvreugde te verhogen. Lees verder →

Hoe speel je het beste met takken? Klub Girko vertelt

De circusartiesten van Klub Girko balanceren kleine takken op grotere takken, en die weer op stronken, en de hele tijd vraag je je af: gaat het ze lukken, of dondert de hele boel zo in elkaar? Gegarandeerd dat je de volledige 35 minuten van Human Time Tree Time op het puntje van je boomstronk zult zitten. Het is ook hartstikke leuk om zelf te proberen, dus vroegen we performers Crispin Bade en Josef Stiller naar tips voor wie aan de slag wil met het balanceren van takken. Lees verder →

Hoe feestelijk is de show van de Veenfabriek nou echt?

Feitelijk is het niet, Niemand heet Rozenhart. Als je Rozenhart googelt, vind je op pagina twee van de zoekresultaten het LinkedIn-profiel van Berry Rozenhart, een React-Native en iOS Developer uit Haarlem (‘Looking for new opportunities’), en op de derde pagina Liesbeth Rozenhart, militair, jurist en coach met een ‘warm netwerk’ bij Defensie. Sommige mensen heten dus Rozenhart, er staat ook allerlei informatie over dit geslacht op de website genealogieonline.nl. Maar daar gaat het in deze voorstelling niet om. Lees verder →

Een soepmoeder kan eeuwig sudderen

Naast dutten is koken een beproefde methode om op druilerige middagen de wanhoop op afstand te houden. Vorige week maakte ik voor het eerst gumbo, een stoofschotel met multiculturele wortels in 18de-eeuws Louisiana, Amerika. Drie kwartier roerde ik op middelhoog vuur bloem en zonnebloemolie tot een lobbige roux, om er daarna de heilige drie-eenheid van ui, groene paprika en bleekselderij bij te kiepen. Dan redelijke hoeveelheden knoflook, cajunkruiden, peterselie en kippenbouillon, en tot slot gegrilde kip, gekookte garnalen en een scabreuze dosis rookworst. Serveren met rijst en een boterige chardonnay. Lees verder →

Poes, de afgeleide van ‘Miauw-Miauw’

Daar ik op z’n tijd graag wat drank in mijn mond giet en dan wel zie waar het schip strandt, waardeer ik het gedicht Allerzielen van Gerard Reve. ‘Nadat we bij die en die gezeten hadden/ gingen we bij je weet wel nog wat drinken/ Dinges was er ook, en zong een lied/ over een naamloos Graf van eeuwigheid.’ Lees verder →

Schapen blijken een co-existentieconflict te hebben met wolven

In 2020 resideerde ik een poosje in een anarchistische commune op het Noord-Spaanse platteland. De oprichter had vier schapen gekocht van een naburige boer. Een was al in 2019 doodgebeten door een hond. Voor de drie nabestaanden zorgden we liefdevol, tot we op een dag terugkwamen van het verjaardagsfeest van een lokale zanger en de schapen stijf en aangevreten in de rivier vonden. Gedood door een wolf, was na autopsie de conclusie van de autoriteiten. Slachtoffers van een ‘co-existentieconflict’, blijkt nu. Lees verder →

Druppeldop, een woord met de cadans van een dartelend veulen

Een Duitse vriendin was blijven slapen, en hoewel ze nog nooit van Werner Herzog had gehoord, was ik ’s morgens genegen een bord havermoutpap met stukjes fruit voor haar te bereiden. Toen ze weg was en ik rustig naar de wc kon, begon de verwarring. Details zal ik u besparen, maar in de spiegel zag ik de rimpels in mijn voorhoofd de woorden ‘overdraagbare’ en ‘aandoening’ spellen. Lees verder →

Interview bij De Nieuws BV

Op 21 juli was ik ruim 8 minuten op nationale radio en televisie om te vertellen over mijn recent gestopte Volkskrant-rubriek Opgedragen, afgedankt. Voor die rubriek zocht ik stad en land af naar opdrachten in afgedankte boeken. Wekelijks stond er eentje in de krant. Je kunt het gezellige en diepgaande interview van De Nieuws BV terugkijken via deze link.

Met Sien Vanmaele achter het fornuis eten wij ons een weg uit de klimaatcrisis

Kan de planeet gered worden vanuit de keuken? Sinds begin 2020 zoekt de Belgische actrice en theatermaker Sien Vanmaele het antwoord op deze vraag. Ze is op het eiland om deel te nemen aan het Lab, waarin vijftien kunstenaars vanuit verschillende disciplines hun werk en onderzoeksvragen aan de groep presenteren en van elkaar leren. Voor de bijna complete redactie van de Oerol-krant gaf ze een demonstratie van haar kunsten vanuit Kookstudio Flang in de Pan, in Hoorn. Lees verder →

Radio Sancha probeert het uitsterven van de mensheid wel een beetje fun te houden

Weet je het nog, twee jaar geleden op de Westerkeyn? Daar stond een klein houten huisje waarin grootse dingen gebeurden. The Magnavem Project heette het. Noortje Sanders en Camille Paycha — a.k.a. Radio Sancha — ontwierpen samen met bezoekers diverse ‘vogels van de toekomst’ die na het uitsterven van de mensheid vrolijk fladderend zouden voortbestaan. Zoals de krantkanarie: een vredelievende einzelgänger die dagelijks 111 eieren legt en bang is voor mensen die zijn eieren willen eten. Of de tijgermorrel: een bruin-zwarte loopvogel met lange snavel en vele tepels. Lees verder →

32 knopen hard gaan met Elten Kiene

Het sop dat wij kozen was ruim, afgelopen donderdagavond. Samen met Lab-deelnemer Elten Kiene zetten drie dagkrantredacteuren voet aan het SAR-schip Arie Visser van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM). SAR staat normaliter voor ‘Search And Rescue’, maar stond nu even voor ‘Spokenword Artist Recording’. Voor de draaiende camera van videograaf Jonathan droeg Kiene een tekst voor, terwijl het zoute water hem om de oren spatte. Lees verder →

Bach of bèèèèg? vraagt celliste Amber Docters van Leeuwen zich af

Celliste Amber Docters van Leeuwen is op het eiland om zich aan te sluiten bij het Lab, een groep van zo’n vijftien kunstenaars die samen de verhouding tussen kunst en het landschap tegen het licht houden. Docters van Leeuwen heeft als onderzoeksvraag wat het verschil is tussen schapen en Bach, of meer in het algemeen: wat maakt kunst tot kunst, en hoe verhoudt zich dat tot de omgeving, in dit geval het gemekker van vele geoormerkte ooien? We spraken haar in de stal van biologische schapenboerderij De Zeekraal in Oosterend, waar ze voor enkele aanwezige mensen en tientallen blatende schapen een miniconcert gaf. Lees verder →