Als je een goeie film wil zien moet je naar A Bigger Splash gaan, de nieuwe van Luca Guadagnino, bekend van het prachtige Io Sono l’Amore uit 2009.
Glamrockster Marianne en haar jongere minnaar Paul verblijven op een eilandje ten zuidwesten van Sicilië, waar Marianne herstelt van een stemoperatie. Ze liggen net te luieren als Mariannes ex-man Harry belt. “Haha, ik heb je gevonden!” zegt hij. “Ik land over vijf minuten, zie je op het vliegveld!”
De charmante en hyperactieve Harry komt hun idylle binnengevlogen als de sirocco, de wind die hitte naar Europa blaast en storm veroorzaakt. Hij heeft zijn wulpse tienerdochter meegenomen, en als Marianne hen uitnodigt om in hun zomerhuis te logeren, ontstaan er spanningen.
Het leven speelt zich af in de ruimte tussen de dingen, en dat is ook de ruimte van de kunst, legde een eminente filmregisseur me eens uit. “Alles zit in dat niemandsland: verlangen, haat, wraak, liefde—noem maar op.” Dat toont zich in A Bigger Splash. In de vele stiltes voel je de spanningen tussen de karakters, die worden versterkt door de muziek, de hitte en het isolement. Als kijker wordt je dat magnetische veld ingetrokken, en dat raakt je.
Kijken dus: A Bigger Splash.
Deze filmtip schreef ik voor de huis-aan-huiskrant van DUIC.