in Tilburg

Interview met Patrick Verbunt

tillywoodIn het jaar dat Tilburg 200 jaar bestaat, brengt Tilburgs topondernemer Patrick Verbunt Het groot Tilburgs horecaboek uit. Tillywood ging met hem aan tafel in pannenkoekenrestaurant De Pannekoekenbakker en sprak met hem over Tilburg, het Toepertoetje, rallyrijden en zijn nieuwe horecaboek.

“Vroeger,” vertelt de vijftigjarige Patrick Verbunt over restaurant De Pannekoekenbakker, “vroeger zat hier Bistro ‘t Koetshuis van Ad Janssen. Die heeft nu een restaurant in een kasteel bij Rotterdam. Het Kasteel van… uhm… even denken hoor… ja, van Rhoon. Het Kasteel van Rhoon. En daarvoor zat hier een Italiaan. Of dat kan ook daarna geweest zijn.” Als geboren en getogen Tilburger en voormalig horecaondernemer weet Patrick Verbunt veel te vertellen over de Tilburgse horeca. En wat hij nog niet weet, of wat hij is vergeten omdat zijn geheugen hem wel eens in de steek laat, dat is hij aan het verzamelen. Die verzameling moet vanaf Vaderdag 2009 tegen productieprijs beschikbaar zijn in de vorm van Het groot Tilburgs horecaboek.

“Iedere kastelein die ik ken, heb ik wel eens horen zeggen dat men over zijn kroeg best wel eens een boek mag maken,” zegt Verbunt. “Nou, dat leek me een leuk idee.” Zo zat er vroeger op de hoek van de Heuvelring en de Veemarktstraat de Yeti Bar, in het pand waar nu studentenvereniging d’Artagnan is gevestigd. Toen de Yeti Bar net geopend was, mocht lang niet iedereen er naar binnen. Een zekere Tonnie kreeg te horen dat hij met die schoenen van hem niet naar binnen mocht. De dag erop had Tonnie nette schoenen aan, maar kreeg hij te horen dat zijn shirt niet proper genoeg was voor de Yeti Bar. Dit ging zo een tijdje door, totdat Tonnie met een rek vol kleding bij de ingang verscheen. “Nou zegge het maar,” zei Tonnie, “wà wilde gij da ik aantrek zodà ik hier noar binnuh mag?!”

Leuke ideeën, dat is waar Patrick Verbunt zich tegenwoordig mee bezighoudt. Het groot Tilburgs horecaboek is daar slechts één voorbeeld van. Voorheen was hij succesvol horecaondernemer, eigenaar van restaurant Auberge du Bonheur sinds 1986 en in de jaren daarna werd hij directeur-aandeelhouder van de Bonheur Horecagroep. Het ging hem voor de wind. In 2004 werd Verbunt, mede dankzij zijn AEX-menu in Auberge du Bonheur ten tijde van de recessie in 2003 (“stond de AEX bijvoorbeeld op 350 punten dan betaalde je € 35,- voor het menu”), uitgeroepen tot meest markante horecaondernemer van Brabant. Een persoonlijke prijs voor al het harde werk dat hij geleverd had, en die erkenning deed hem erg goed.

In augustus 2005 nam zijn leven echter een totaal andere wending. “Het was 19 augustus 2005, een vrijdag,” vertelt Verbunt met een blik van heldere herinnering in zijn ogen. “Ik had een tumor zo groot als een ei in mijn hoofd. Of een mandarijn. Een grote in ieder geval.” Na tal van chemokuren en chirurgische ingrepen kwam hij er gelukkig weer bovenop. Het was wel reden om zijn leven anders in te delen. Een deel van de aandelen in de Bonheur Horecagroep verkocht hij in 2005 aan zijn mede-eigenaren en op 1 december 2008 trad hij terug als directeur-aandeelhouder van de groep. “Ons leven heeft een andere wending genomen,” schrijft hij begin 2008 samen met zijn vrouw in een kerstkaart naar al zijn bekenden: “Wij leven in ’t nu en genieten van elk moment. Dit willen we voortzetten en we hebben daarom besloten nog meer tijd te creëren, door ook de resterende aandelen van ‘Bonheur Horecagroep’ te verkopen. (…) De vrijgekomen tijd willen we gaan spenderen aan rallyrijden, het voltooien van Het groot Tilburgs horecaboek en de promotie van het Tilburgs gebakje ‘Toepertoetje’.”

Op de voorkant van zijn kerstkaart prijkt een tientallen jaren oude Jaguar, een prachtige bolide. Daarin rijdt Verbunt mee in georganiseerde rallies. Niet zoals Collin McRae rallies reed — dat zou slecht zijn voor de auto — maar netjes rijdend, zo snel mogelijk van bijvoorbeeld Parijs naar Antwerpen. Voor verkeersovertredingen worden strafpunten uitgedeeld. Zijn vrouw Marlou zit steevast met landkaart en stratenboek op de passagiersstoel, als navigator. Een zware test voor een huwelijk, die Verbunt en zijn vrouw keer op keer prima doorstaan. “Mijn moeder zei altijd: als je vrouw met je meerijdt, dan is zij de baas. En dat is ook zo,” vertelt Verbunt vrolijk. “De navigator is de baas. De dag dat we ruzie krijgen in de auto is de dag dat ik stop met rallyrijden. Daar is mijn huwelijk me te veel voor waard.”

Genieten van het leven is tegenwoordig Verbunts core business. Hij heeft wel alweer een nieuwe BV opgericht, ‘Equipe Tilburg BV’, voor het geven van promotie-, organisatie- en horeca-advies, maar hij zal zich ook in de nabije toekomst voornamelijk bezig houden met het uitvoeren van leuke plannen. Hij is bijvoorbeeld volop zijn Toepertoetje aan het promoten, een Tilburgs gebakje dat vanaf 18 juni 2008 op 49 plekken in Tilburg verkrijgbaar is. “Ik vond dat Tilburg ook zijn eigen gebak moest krijgen, zoals Den Bosch de Bossche Bol heeft,” vertelt Verbunt. Met de ‘Dinsdag Middag Heren Horecaclub’ — een club van twaalf Tilburgse oud-horecaondernemers — bedacht en lanceerde Verbunt deze lekkernij. Dat is de ware kracht van Patrick Verbunt: iets geniaals verzinnen en dan alle zeilen bijzetten (en zijn grote netwerk inzetten) om van het idee een succes te maken. Hij is een ware initiatiefnemer. De Tilburg Toppers, drie zingende Tilburgse nichten, brengen binnenkort zelfs een CD-tje uit ter promotie van het Toepertoetje. Daar gaan we dus nog veel van horen het komende jaar.

Verbunt wil graag iets nalaten aan Tilburg, de stad waar hij is geboren en getogen en die hem zoveel mogelijkheden heeft gegeven. Met zijn Groot Tilburgs horecaboek gaat hij de Tilburgse horeca vereeuwigen. Zo’n 600 horeca-aangelegenheden krijgen een plaats in het boek, met foto’s en verhalen van stamgasten en kasteleins. Even voor Vaderdag 2009 moet het boek in de winkel liggen en niet zomaar in een winkel, maar in Verbunts winkel. Hij is namelijk van plan om een week lang een pandje in de binnenstad te huren en van daar uit het boek aan de man te brengen. “Ik wil de kostprijs graag zo laag mogelijk houden,” zegt Verbunt, “en als het boek bij Gianotten ligt dan moet Gianotten er natuurlijk ook iets aan verdienen, waardoor de prijs alweer hoger wordt.”

Geschreven voor Tillywood Magazine. Patrick Verbunt is op 14 juli 2010 overleden. Hij is 51 jaar geworden.