Time flies like an arrow, fruit flies like a banana

Van 22 augustus tot 2 september 2019 verbleef ik bij The Foundry in Noord-Spanje, om deel te nemen aan een workshop en om een trouwfeest te vieren. The Foundry is op een landgoed waar ooit een ijzersmederij was. De gebouwen op het landgoed worden gerenoveerd door vrijwilligers en een aantal betaalde krachten, om plaats te maken voor filosofische workshops, kunstresidenties en simpelweg voor het samenzijn van mensen buiten de kaders van het kapitalisme, voor zover dat mogelijk is. Voor Literaturwissenschaft in Berlin schreef ik een kort verslag over mijn verblijf. Lees verder

De woestijn van de realiteit

Drie aanleidingen had ik om afgelopen week Welcome To The Desert of the Real (2002) van Slavoj Zizek te herlezen. Ik was elf dagen op The Foundry geweest, een vrijplaats in Galicië waar je als intellectueel of kunstenaar welkom bent om te werken, te praten, te eten, te drinken, te dansen en te slapen buiten de kaders van ‘de markt’ en van wat tegenwoordig voor ‘de universiteit’ doorgaat. Ik was er om de boel te verkennen, om deel te nemen aan een filosofische workshop over metaforen en analogieën en om een anarchistisch trouwfeest bij te wonen. Van alle gesprekken met slimme mensen had ik behoefte gekregen moeilijke boeken te lezen. Dat was één. Lees verder

Iedereen kan wat leren over ecologie in de club

mortontimBij Engelse filosofen denk je snel aan keurige heren met heldere verhaaltjes, alledaagse voorbeelden en onderkoelde humor. Timothy Morton (Londen, 1968) is totaal anders. Hij is meer het type dat je op zondagochtend tegen het lijf loopt in de Berghain, en dan nog scherp genoeg is voor een vertoog over Interstellar, Heidegger en Coca-Cola. In zijn boeken over ecologie legt hij onnavolgbare verbanden tussen wetenschap, kunst en filosofie. Maar de boodschap die hij overbrengt blijft altijd helder: de ramp is al geschied, het is tijd om ons te verzoenen met de biosfeer. De mens is namelijk de biosfeer. Lees verder

Soundtrack van de eindtijd

mortonFilosoof, hoogleraar, man met duistere gedachten – dat is Timothy Morton (49), schrijver van Duistere ecologie en Ecologisch wezen, beide net vertaald naar het Nederlands. The Guardian noemde hem een klein jaar terug de filosoof-profeet van het Antropoceen, een blurb die nu uiteraard op al zijn boeken prijkt. Hij heeft een hoop noten op zijn zang over ecologie, maar waar hij ook veel over vertellen kan is muziek, en daar heb ik het laatst met hem over gehad.  Lees verder

Volgens Raoul Martinez zijn we een stuk minder vrij dan we denken

creatingfreedomHeel af en toe komt het voor dat je een boek leest dat zo goed is, dat je het aan iedereen wil aanraden. Voorlezen zelfs, als mensen dat op prijs stellen. Creating Freedom: Power, Control and the Fight For Our Future van Raoul Martinez is zo’n boek. Het is een helder en overtuigend pleidooi voor vrijheid en democratie, en tegen kapitalisme en ongelijkheid, en echt een boek dat je ogen opent voor dingen die je misschien al wel aanvoelde maar nog niet wist te formuleren. En het staat ook nog eens voor de helft vol met oplossingen voor de problemen waarmee we kampen.  Lees verder

Ik luisterde een dag lang naar verhalen over werk bij The School of Life

debottonworkAlain de Botton is een liefhebber van kapitalisme, vertelde hij me vorige week, maar hij houdt niet van onzin: pleziertjes als sigaretten en fastfood hebben we niet nodig, het kapitalisme moet voorzien in ‘hogere’ behoeften zoals kennis, en ondernemers mogen daarbij best winst maken. Daarom richtte hij The School of Life op, een filosofische school die mensen emotionele intelligentie wil bijbrengen, ook wel wijsheid genoemd.  Lees verder

Werken is altijd een teleurstelling

debottonIk heb tijdens mijn studie filosofie veel boeken gelezen, maar zelden de filosofieboeken die me werden opgedragen. Met een vriend die ook veel las grapte ik weleens dat studeren best oké is, maar dat het zo snijdt in je leestijd. Iets soortgelijks zullen veel mensen zeggen over werken: best oké, maar het snijdt zo in je tijd. Je leeft maar één keer, je wil van alles, maar je moet vooral werken, wat verdomd saai en eentonig kan zijn. Lees verder

Interview met Michael Sandel

michaelsandelZou je een dikke man van een hoge brug afduwen om een ongeluk te voorkomen en vijf levens te redden? Filosoof Michael Sandel (1953) staat bekend om morele dilemma’s zoals deze, die hij voorlegt aan mensen om uit te vinden waar ze nou echt in geloven. Vanaf aanstaande zondag praat de Harvard-hoogleraar elke week met twintig jongeren over ernstige zaken des levens in het tv-programma What’s the right thing to do?. De helft van de deelnemers komt uit Nederland, zoals schrijver Philip Huff en cabaretière Carolien Borgers.  Lees verder

We leven in een pornografisch paradigma

pronoparadigmaHet internet heeft ons veel te bieden, zoals scrollen door Facebook of je mail checken tijdens een Skype-gesprek met je moeder. Maar bovenal is het internet een immense verzameling seksplaatjes. Als je net als ik in de jaren tachtig bent geboren, dan heb je de ontwikkeling van ronkende modems tot pijlsnelle smartphones al roeiepoetsend meegemaakt. Je kunt dat veroordelen, maar de kans is groot dat ook jij weleens de incognitomodus induikt om naar spuitende pikken te kijken.  Lees verder

The Representation of Ottomans in Casanova’s ‘The Story of My Life’

casanova“I am writing ‘My Life’ to laugh at myself, and I am succeeding,” writes Giacomo Casanova on January 10, 1791 (Pizzamiglio, 2005, p. ix). Born on April 2, 1725, Casanova sets of on a life of learning, travel, intrigue, seduction and all-round adventure. At the age of sixty-four, suffering from deep melancholy, his doctor advises him to start writing his memoirs as a remedy for his black bile (p. xv) and so he does, until his death in 1798. The result is the impressing The Story of My Life, shocking and fascinating many readers with its countless episodes on love and seduction of women, but more importantly opening an authentic window into the world of eighteenth century European social life.  Lees verder